دستهای دعا
دستهای دعا 
مگر خدا در آسمان است که ما هنگام دعا، دستانمان را به طرف آسمان بلند میکنیم؟
آفرین بر تو که این همه باهوش و بادقتی! چه سوال قشنگی به فکرت رسیده است. خدا را شکر که فرزندی مانند تو دارم و خدا را شکر که باز هم فرصتی پیدا شد تا درباره خدای مهربان با هم گفت‌وگو کنیم. با آوردن چند مثال، تلاش می‌کنم که به سوال تو جواب دهم:
عزیز من! وقتی می‌خواهی در کلاس درس حرف بزنی و به معلمت چیزی بگویی، با بلند کردن یک دست، از او اجازه حرف زدن می‌گیری؛
آن وقت که به حرم امام رضا(ع) می‌روی، به عنوان احترام به آن حضرت، دستت را روی سینه‌ات قرار می‌دهی؛
وقتی در روز 22 بهمن، بر ضد دشمنان کشورمان شعار می‌دهی، انشگتان دستت را مشت می‌کنی تا نشان دهی در مبارزه با دشمن، خیلی جدی هستی؛
وقتی نام امام زمان(عج) بُرده می‌شود، دستان کوچکت را بر سرت قرار می‌دهید تا با این کار، نشان دهی که آن حضرت را خیلی دوست داری؛
گاهی که صدای تلویزیون خیلی زیاد است، دستت را روی گوشت می‌گذاری تا خواهرت صدای تلویزیون را کم کند؛
هنگامی که حلِّ یک مسأله ریاضی برایت سخت می‌شود، دستت را روی چشم‌هایت قرار می‌دهی تا راحت‌تر بتوانی درباره آن مسأله فکر کنی.
با یان مثال‌ها، حتما متوجه شدی که ما از دستانمان، برای بیان حالات خودمان استفاده میکنیم و هر شکلِ دست، معنای مخصوصی دارد. موقع دعا هم با بلند کردن دستانمان، می‌خواهیم نیاز خود را به خدای بزرگ مهربان نشان دهیم.
ما وقتی دستمان را به سوی آسمان می‌بریم، به شکل فقیری در می‌آییم که از یک شخص بزرگ و مهربان و قدرتمند، چیزی درخواست می‌کند. ما با این کار، می‌خواهیم به خدا بگوییم که ای خدا! ما به تو نیاز داریم و از تو کمک می‌خواهیم.
امام حسین(ع) فرموده است: «حضرت محمد(ص) موقع دعا کردن، دستانش را مثل یک فقیر که درخواست غذا می‌کند، بالا می‌بُرد».
موقع دعا کردن، دستان تو هر شکلی داشته باشند، خدا دعایت را گوش می‌دهد. تو در هر زمان و هر کجا و به هر زبان و هر صورت، می‌توانی با خدا حرف بزنی و دعا کنی.
اگر پیامبر عزیز ما و امامان خوبمان از ما خواسته‌اند که در زمان دعا، کارهایی را انجام دهیم، برای آن است که این کارها، دل ما را برای دعا آماده‌تر می‌سازد و قبول شدن دعایمان را آسان‌تر می‌کند.
گفتن بسم‌الله در اول دعا، صلوات فرستادن در آغاز آن، دعا برای دیگران و دعای دسته‌جمعی، بعضی از همان کارهایی هستند که بهتر است در زمان دعا انجام دهیم. اگر نمی‌توانی موقع دعا کردن، همه این کارها را انجام دهی، اشکالی ندارد، تا هر اندازه که می‌توانی انجامشان بده؛ اما فکر نمی‌کنم که گفتن بسم‌الله و فرستادن صلوات و بلند کردن دست‌ها در زمان دعا، برایت سخت باشد.
تو هم مثل پیامبر، موقع دعا کردن، دستهای کوچکت را به طرف آسمان بگیر و این‌گونه با خدا حرف بزن. این حالت، حالت آدم‌های نیازمند است و گفت‌وگو با خدا و درخواست از او در این حالت، خیلی بهتر و راحت‌تر و دلپذیرتر است.
خدا همه‌جا هست. در آسمان و زمین، در شمال و جنوب، در شرق و غرب، دور و نزدیک، بالا و پایین و خلاصه هر جا که فکرش را بکنی، خدا حاضر است.
موقع دعا دستت را به طرف آسمان بگیر؛ ولی بدان که خدا در کنار دل پاک توست و در کنار دستی که بلند کرده‌ای و لبی که با آن دعا می‌خوانی، نیز حضور دارد. او همه‌جا هست.
دستامونو می بریم بالا
با همدیگه میکنیم دعا
عمر زیاد به ما بده
هم به مامان هم به بابا
خدا که ما رو دوست داره
دعامونو قبول داره
چشم میندازیم به اسمون
میگیم خدای مهربون
غصه رو از مابردار
مامان و بابا رو نگه دار
.gif){kind=small}
