دانش والدین ونقش آن در تربیت

دانایی والدین چه نقشی در تربیت بهتر کودکان دارد؟

دانایی والدین چه نقشی در تربیت بهتر کودکان دارد؟
باید پذیرفت كه مادر و پدر شایسته و آگاه احتیاج به مطالعه و كسب دانش دارند. اگر می خواهید پزشك، قاضی، معلم یا باغبان توانایی شوید باید دانایی ها و آمادگی های لازم را كسب كنید.
 خداند متعال در سوره الزمر آیه 9 به طور صریح می فرماید:
هل یستوی الذین یعلمون والذین لایعلمون
یعنی، آیا آنان كه می دانند با آنان كه نمی دانند برابرند؟
بدیهی است كه این طور نیست.
دانایی از دانش سرچشمه می گیرد و دانش را از طریق مطالعه كتاب می توان به دست آورد. به بیان دیگر، هیچ پدر یا مادری خود به خود نمی تواند موفق و توانا باشد و كودك را آن طور كه هست بشناسد و او را درك كند، مگر اینكه دانایی های ضروری را كسب كند علت موفق نبودن انسان در تعلیم و تربیت، نداشتن شناخت از خود و كودك است. دعوت قرآن مجید به تفكرو تعقل نیز، نشانه ی اهمیت و ضرورت شناخت است.
 حضرت محمد (ص) فرموده اند: اساس دین، دانش است. بر این اساس، باید باور كرد كه در رویارویی با هر كودكی، دانایی و آگاهی ما از خصوصیات روانی، رفتاری و عاطفی او به ما توانایی می بخشد. ازاین رو، آموزش والدین و آماده سازی آنان برای پدر یا مادر بودن شایسته، ضروری است.
 به والدین عزیز توصیه می شود با مطالعه كتاب های روان شناسی و تعلیم و تربیت كودك، او را بشناسند . زیرا لازمه كار با كودك، شناخت و دانا بودن به احوال او است. برای دستیابی به این هدف، به یكایك پدران عزیز و مادران گرامی توصیه می شود از مسائل روز آگاه شوند. عصر كنونی، عصر علم است. هیچ كس به طور مادرزاد، مادر یا پدری توانا و دانا نیست. فرزندپروری و كودك داری هم مانند سایر فعالیت ها نیاز به آموزش دارد.
 روش دیگر دانا شدن، مشورت كردن با پدران و مادران موفق است. با بهره گیری از تجربیات و راهنمایی های آنان، می توان موفقیت های لازم را به دست آورد. البته شایان ذكر است كه گاهی اوقات، برخی از پدران و مادران، كوركورانه از پدر و مادر خود در امر تربیت كودك تقلید می كنند. تقلید كردن به منزله ی یك روش یادگیری، خوب است، اما باید دقت كرد كه چه امری را از چه كسی و به چه منظوری تقلید می كنید. به بیان دیگر، تقلید آگاهانه، پسندیده است و تقلید ناآگاهانه، مذموم است. برخی از اولیا و مربیان به طور چشم بسته از پیشینیان، تقلید می كنند و می گویند: باید با اجبار و تنبیه كودك را وادار به فرمانبرداری كرد یا می گویند پدرم با من اینگونه رفتار می كرد، پس من هم با فرزندم این گونه رفتار می كنم! بدیهی است هر روش یا تجربه دیگران را باید مورد بررسی قرار داد و سپس به كار بست.
 پدران و مادران توانا و موفق، كسانی اند كه دانایی های لازم و ضروری را كسب می كنند و به نیكی می دانند كه گل ها مشكلی ندارند، بلكه اشكال از باغبان هاست.

منبع:http://www.anvartaha.net