آیا خدا مرا دوست دارد
مامان ! آیا خدا منو دوس داره ؟؟
فرزندم!
ما از کجا میفهمیم که کسی ما را دوست دارد یا نه؟ پاسخ این سوال خیلی روشن است. دوست داشتن علامتهایی دارد. هر کسی که ما را دوست دارد، دوست داشتن خود را به یک شکلی نشان میدهد.
معلم با آموختن علم و دانش به ما، نشان میدهد که دوستمان دارد.
پدر و مادر با بزرگ کردن و خرید لباس و تهیه غذا برای ما، نشان میدهند که چقدر ما را دوست دارند.
همکلاسیها و دوستانمان هم با کمک کردن به ما، دوستی خود را نشان میدهند.
بنابراین خیلی راحت میتوانیم بفهمیم که چه کسی ما را دوست دارد.
پدربزرگ و مادربزرگی که ما را نوازش میکنند، دوستمان دارند. عمو و عمّه و دایی و خالهای که به دیدنمان میآیند، به ما علاقهمند هستند.
میبینی که هر کسی که ما را دوست دارد، دوستی خودش را به شکلی نشان میدهد و برای دوستی خود علامتی دارد.
حالا ببینیم خدا چگونه نشان داده است که تو را دوست دارد؟
عزیزم!
خدا به تو، دو چشم زیبا داده است؛
خدا به تو دو دست توانا بخشیده است؛
برای آنکه بتوانی راه بروی، خدا به تو یک جفت پا داده است؛
خدا به تو دو گوش شنوا هدیه کرده است؛
برای زیبا شدن چهرهات، خدا به تو ابروها را داده است؛
برای جویدن غذا، دندانها را به تو بخشیده است؛
خدا به تو قدرت یادگیری علم و دانش بخشیده است؛
ما از کجا میفهمیم که کسی ما را دوست دارد یا نه؟ پاسخ این سوال خیلی روشن است. دوست داشتن علامتهایی دارد. هر کسی که ما را دوست دارد، دوست داشتن خود را به یک شکلی نشان میدهد.
معلم با آموختن علم و دانش به ما، نشان میدهد که دوستمان دارد.
پدر و مادر با بزرگ کردن و خرید لباس و تهیه غذا برای ما، نشان میدهند که چقدر ما را دوست دارند.
همکلاسیها و دوستانمان هم با کمک کردن به ما، دوستی خود را نشان میدهند.
بنابراین خیلی راحت میتوانیم بفهمیم که چه کسی ما را دوست دارد.
پدربزرگ و مادربزرگی که ما را نوازش میکنند، دوستمان دارند. عمو و عمّه و دایی و خالهای که به دیدنمان میآیند، به ما علاقهمند هستند.
میبینی که هر کسی که ما را دوست دارد، دوستی خودش را به شکلی نشان میدهد و برای دوستی خود علامتی دارد.
حالا ببینیم خدا چگونه نشان داده است که تو را دوست دارد؟
عزیزم!
خدا به تو، دو چشم زیبا داده است؛
خدا به تو دو دست توانا بخشیده است؛
برای آنکه بتوانی راه بروی، خدا به تو یک جفت پا داده است؛
خدا به تو دو گوش شنوا هدیه کرده است؛
برای زیبا شدن چهرهات، خدا به تو ابروها را داده است؛
برای جویدن غذا، دندانها را به تو بخشیده است؛
خدا به تو قدرت یادگیری علم و دانش بخشیده است؛
وقتی در شکم مادر بودی، خدا تو را لحظه به لحظه، کاملتر و کاملتر کرده و بیماریها را از تو دور ساخته است.
خدا به تو قدرت سخن گفتن داده است تا با دیگران حرف بزنی. من نمیتوانم همه نعمتهای خدا را برای تو بشمارم؛ ولی فکر میکنم از روی همین چند نعمتی که گفتم، فهمیده باشی که خدا چقدر دوستت دارد.
برای آن که بدانی خدا دوستت دارد، آیا همین چند علامت، کافی نیست؟ خدا دوستت دارد. پس تو هم او را دوست داشته باش و همیشه به حرفهایش گوش کن.
برای این که پاسخم به خوبی در ذهنت بماند، در همین باره شعری را از استاد مصطفی رحماندوست، تقدیمت میکنم:
خدا به تو قدرت سخن گفتن داده است تا با دیگران حرف بزنی. من نمیتوانم همه نعمتهای خدا را برای تو بشمارم؛ ولی فکر میکنم از روی همین چند نعمتی که گفتم، فهمیده باشی که خدا چقدر دوستت دارد.
برای آن که بدانی خدا دوستت دارد، آیا همین چند علامت، کافی نیست؟ خدا دوستت دارد. پس تو هم او را دوست داشته باش و همیشه به حرفهایش گوش کن.
برای این که پاسخم به خوبی در ذهنت بماند، در همین باره شعری را از استاد مصطفی رحماندوست، تقدیمت میکنم:
همـیشه خـوبی تـو خـدا، بـرای من
تــو مـهربان هستی خـدا! خدای من
***
تــو دوسـتم داری چقدر خوشحالم
پـرنـده هستم مـن تویـی پـر و بالم
***
تــو آفـریدی، تو زمــین زیبـا را
گـل و گیـاهان را درختو دریا را
***
بهمنتو دادیدست به من تو دادیپا
دهانوچشموگوش و مـادر و بـابـا
***
تو باغ و جنگل را پر از غذا کردی
لـب مــن و او را به خنده واکردی
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی