خدا می خوابد؟!
خواب خدا
ما آدمها تقریبا روزی ده ساعت میخوابیم؛ البته بچهها بیشتر و بزرگترها کمتر میخوابند. اگر نخوابیم یا خیلی کم بخوابیم، مریض میشویم. برای زندگی سالم و شاداب، همه ما به خواب نیاز داریم؛ اما نباید فکر کنیم که چون ما میخوابیم، پس خدا هم میخوابد. نه، اصلا اینطور نیست. در قرآن کریم آمده است که: «خدا نه چرت میزندو نه میخوابد.»
حتی بسیاری از آفریدههای خدا هم به خواب نیاز ندارند و نمیخوابند؛ مثلا کره زمین، در هر 24 ساعت، یکبار به دور خودش و در هر سال، یکبار به دور خورشید میچرخد؛ اما هیج وقت نمیخوابد و استراحت نمیکند. او هزاران سال است که حرکت میکند؛ ولی برای یک لحظه هم متوقف نمیشود تا استراحت کند.
خورشید هم هزاران سال است که به کره زمین نور میدهد؛ اما هیچ وقت کار خودش را تعطیل نمیکند و نمیخوابد. رود کارون نیز صدها سال است که جریان دارد؛ اما هیچ زمانی نمیخوابد و سفر همیشگی خودش را کنار نمیگذارد.
حتی بسیاری از آفریدههای خدا هم به خواب نیاز ندارند و نمیخوابند؛ مثلا کره زمین، در هر 24 ساعت، یکبار به دور خودش و در هر سال، یکبار به دور خورشید میچرخد؛ اما هیج وقت نمیخوابد و استراحت نمیکند. او هزاران سال است که حرکت میکند؛ ولی برای یک لحظه هم متوقف نمیشود تا استراحت کند.
خورشید هم هزاران سال است که به کره زمین نور میدهد؛ اما هیچ وقت کار خودش را تعطیل نمیکند و نمیخوابد. رود کارون نیز صدها سال است که جریان دارد؛ اما هیچ زمانی نمیخوابد و سفر همیشگی خودش را کنار نمیگذارد.
همچنین چشمههای زیادی در کشور ما هستند که سالهاست میجوشند؛ اما لحظهای به خواب نمیروند و از جوشش نمیایستند.
خدایی که چشمه و رود و خورشید و زمین را آفریده، از همه اینها بزرگتر و قویتر است. اگر این آفریدههای خدا به خواب نیاز ندارند، بدان که حتما خدای بزرگ و بینیاز، به خواب احتیاج ندارد و هرگز نمیخوابد.
نظم و حرکت جهان به دست خدا و به اراده اوست. اگر او میخوابید، همه چیز به هم میریخت. همین که میبینی خورشید با نظم دقیقی طلوع و غروب میکند؛ همین که میبینی فصلهای سال به طور منظم میآیند و میروند؛ همین که میبینی درختان در فصل پاییز و زمستان به خواب میروند و در آغاز بهار از خواب بیدار میشوند؛ همین که میبینی در هر لحظه، کودکی زیبا در جهان متولد میشود، نشانه آن است که خدا هرگز نخوابیده است و اگر برای لحظهای به خواب میرفت، جهان از هم میپاشید.
خدایی که چشمه و رود و خورشید و زمین را آفریده، از همه اینها بزرگتر و قویتر است. اگر این آفریدههای خدا به خواب نیاز ندارند، بدان که حتما خدای بزرگ و بینیاز، به خواب احتیاج ندارد و هرگز نمیخوابد.
نظم و حرکت جهان به دست خدا و به اراده اوست. اگر او میخوابید، همه چیز به هم میریخت. همین که میبینی خورشید با نظم دقیقی طلوع و غروب میکند؛ همین که میبینی فصلهای سال به طور منظم میآیند و میروند؛ همین که میبینی درختان در فصل پاییز و زمستان به خواب میروند و در آغاز بهار از خواب بیدار میشوند؛ همین که میبینی در هر لحظه، کودکی زیبا در جهان متولد میشود، نشانه آن است که خدا هرگز نخوابیده است و اگر برای لحظهای به خواب میرفت، جهان از هم میپاشید.
خدا به خواب نیاز ندارد، همانطور که به غذا هم نیاز ندارد. خدا، بینیازِ بینیاز است. خود خواب، یکی از آفریدههای خدا و یکی از شگفتیهایی است که او در جهان به وجود آورده است. هیچ گاه خدا به آفریدههای خودش چه غذا، چه آتش، چه انسان، چه آب، چه خواب و... احتیاج نخواهد داشت.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی