با کودک بیش فعال چگونه برخوردکنیم ؟
با کودک بیش فعال چگونه برخوردکنیم ؟ 
با کودک بیش فعال چگونه برخوردکنیم ؟
چگونه باید با یک کودک بیش فعال باید برخوردکرد؟
با سلام وتحیت خدمت شما پرسشگر گرامی
با توجه به اینکه به جنسیت وسن ایشان ومشخصاتی اشاره نکردیه اید لیکن گفتنی است که بیش فعالی وشیطنت مشخصه هایی دارد وتفاوتهایی لذا بسیاری از والدین از شیطنت زیاد كودك خود شكایت دارند و برخی نیز معتقدند فرزند آنها بیش فعال است. اما بین بیش فعالی و شیطنت طبیعی كودكان فرق‌های بسیاری وجود دارد که توجه شما را بدان جلب می کنم
كودكان بیش فعال بسیار پرتحرك‌اند و نمیتوانند یكجا آرام بنشینند. آنها اضافه بر ناآرامی بسیار زیاد، نوعی اضطرار و اجبار برای خرابكاری نیز دارند. اختلالات یادگیری، مشكلات عصبی، عدم تشخیص دست راست و چپ از یكدیگر، اضطراب، افسردگی و مشكلات اختلالات سلوكی و رفتاری از دیگر مشخصات این كودكان است. مهم‌ترین علائم و نشانه‌های این بیماری در كودكان، فعالیت بیش از اندازه حركتی، عدم تمركز حواس و بروز حركات تكانه‌ای در فرد به معنی دست زدن به كاری بدون هیچ فكر و اندیشه قبلی است. كودكان بیش فعال در مورد كارها و اشیایی كه به طور طبیعی باید در برابر آنها احساس خطر كنند، خطری احساس نمی‌كنند. همچنین گرایش به دروغگویی در آنها بسیار بالاست و اغلب دروغ می‌‌گویند. این كودكان اغلب، وسایل خود را گم می‌كنند و دچار فراموشكاری‌اند. همچنین به طور افراطی حرف می‌‌زنند.
مشكل این كودكان در سنین دبستان بیشتر می‌شود زیرا نمیتوانند روی فعالیت‌های درسی خود متمركز شوند و در كلاس به درس و حرف‌های معلم خود توجه كافی ندارد. آنان بدون دلیل از جای خود بلند شده و راه می‌روند و حتی باعث حواس‌پرتی سایر همكلاسی‌های خود می‌شوند. همین مساله موجب افت تحصیلی آنها می‌شود. این افت در سال‌های بعد كه درس‌ها سخت‌تر است و نیاز به تمركز بیشتری دارد، افزایش می‌یابد و حتی می‌تواند منجر به ترك تحصیل آنان شود.
لیکن باید به موارد مطرح شده توجه داشت وضمن مراجعه به مشاوربه تشخیص درست بیش فعالی ویا شیطنت پی برد .
اما راه درمان وچگونگی برخورد با ایشان (ضمن اینکه برخی راه ها به تناسب سن ودرک متفاوت است)
● درمان
بهترین سن برای درمان بیماری بیش فعالی كودكان زیر سن ۵ سالگی است. در صورت تشخیص این بیماری قبل از سن دبستان با مصرف دارو علائم بیماری كاهش می‌یابد. اما دارو تنها قسمتی از درمان است. حمایت روحی روانی خانواده از كودك بیش فعال در درمان او بسیار ضروری است و موجب می‌شود از شدت بیماری كاسته شده و كودك بتواند بر مشكلات خود فائق آید. پدر و مادر كودك بیش فعال هر چقدر آگاهی خود را در مورد بیماری فرزندشان افزایش دهند، بیشتر و بهتر می‌توانند به كودك خود كمك كنند.
رژیم غذایی این كودكان هم مهم است. غذاهای شیرین، غذاهای تند، شكلات و كافئین باعث تحریك‌پذیری این كودكان می‌شوند؛ پس به این كودكان نباید كاكائو، شكلات، قهوه، نسكافه و نوشابه داد.
خواب شبانگاهی این كودكان نیز بسیار مهم است؛ این كودكان باید شب‌ها زود به رختخواب بروند. والدین باید بكوشند تا انرژی زیاد این كودكان با بازی و ورزش كردن(مثلا تهیه کیسه بکس ومشت زدن کودک به آن ویا بردن به پارک وصرف انرزی او از طریق بازی با وسائل پارک و..، مصرف شود.
سعی کنید در برخی موارد با دادن مسئولیت وشخصیت به ایشان برایشان تاثیر گذار باشید
در نهایت باید توجه داشت علاوه بر پیگیری درمان پزشكی، بردباری و صبر و استفاده از ابزارهای تشویقی به جای سرزنش و تنبیه، عامل اساسی در كنترل و بهبود كودك مبتلا به بیش فعالی است.
برای مطالعه بیشتر
-------------------------------------------------------------------------
