بد دهنی کودکان
بد دهنی کودکان 
کودکی دارم که برخی اوقات الفاظ رکیکی می گوید با او چه کنم ؟ راهنمایی کنید .
یکی از معضلاتی که امروزه والدین از آن شکایت وگلایه دارند معضل بد دهنی کودکان واستفاده از کلمات زشت ورکیک است
متأسفانه بیشتر مواقع خود پدر و مادرها در به وجود آمدن آن نقش دارند..
لیکن برای بد ویا خوب بودن این رفتار از کودک ، ابتدا باید دانست که آیا طفل از لحاظ موقعیت درکی در موضعی قرار دارد که قادر به شناخت خوب و بد و زشت و زیبا بودن کلمات خود باشد و یا صرفاً از روی تقلید این الفاظ را به کار می برد.
به یاد داشته باشیم که شروع شکل گیری انضباط در اطفال از حدودیک ونیم سالگی است و از این زمان است که والدین نقش فعال خود را در این زمینه ایفا خواهند نمود.
رفتار و حرکات و سخن گفتن ناشیانه کودک در این زمان از هر لحاظ جالب نظر والدین و اطرافیان بوده و موجب مسرت و شادمانی آنان می گردد. لیکن درحدود دونیم الی سه سالگی که طفل قادر به ادای ۲-۳ کلمه پشت سر هم می باشد بدترین زمان از لحاظ تقلید برخی کلمات ناهنجار است که احیاناً در محیط اطراف کودک ادا می شود در این زمان مشکل به دو صورت تکوین خواهد یافت:
اول: آن که ادای الفاظ رکیک و زشت در فرهنگ خانواده خاصی ویا در اطراف او مرسوم بوده و از قبل مورد تقبیح واقع نگردیده باشد که در این صورت طفل با تقلید مستقیم بدین رفتار ناپسند گرایش یافته و آن را در خویش پرورش خواهد داد.
دوم: آن که برخی وابستگان خانواده مثلاً عمو، دایی و یا حتی خود پدر و مادر لحن کودکانه طفل را مستمسکی جهت تفریح قرار داده و تقلید الفاظ رکیک توسط وی آنان را به خنده و شادی وا می دارد و پرواضح است که بعدها رفع یک عادت کاملاً مستقر شده و ذهنی شده در طفل تا چه اندازه با صعوبت همراه خواهد بود.
سپس در زمانی که حدوداً مصادف با ۵-۶ سالگی طفل می باشد پدر و مادر از اینکه کودک خردسال بدون هیچ گونه ابایی به فحاشی ناسزاگویی می پردازد ظاهراً دچار تعجب می گردند در حالی که توجه به زیربنای موضوع جای هیچ گونه شگفتی بجا نخواهد گذاشت.
بددهنی به صورت علامتی از یک اختلال سلوک:
اختلالات سلوک در اطفال گروهی از اختلال های رفتاری آنان را تشکیل می دهند. نمونه هایی از این اختلالات شامل دروغ گویی افراطی و آتش افروزی عمدی و فرار از مدرسه می گردد. چنین کودکانی ممکن است متخاصم، بددهن، گستاخ و بی اعتنا بوده و نسبت به بزرگترها رفتار منفی گرایانه نشان دهند.
سایر موارد شامل:
بددهنی در اختلالات شخصیت:
بالاخص در اختلال شخصیت ضد اجتماعی
بددهنی در پسیکوزهای اطفال:
که به طور خلاصه دسته ای از بیماری های جدی روانی را تشکیل داده و بیمار در طی حملات تهاجمی بیماری ممکن است به بددهنی و توهین به سایر افراد بپردازد.
بد دهنی در عقب افتادگی عقلانی:
وجود رفتار نامتناسب اجتماعی و از جمله پرخاشگری در کودکان دچار عقب ماندگی ذهنی موجود و گاه موجب برانگیختن توجه منفی در مراقبین آنان می گردد. روش های پیش گیری از بیماری در بسیاری موارد آنچنان که ذکر گردید عدم رعایت برخی موازین اخلاقی در خانواده باعث الگوبرداری توسط طفل گردیده و مسلماً با ارشاد اعضای خانواده می توان از ایجاد این عادت زشت جلوگیری نمود. در همین جا باید به بزرگترها تذکر داد که هیچگاه ولو به شوخی به ذکر الفاظ رکیک و زشت نزد اطفال اقدام ننموده و اگر هم طفل این لغات و اصطلاحات را به کار برد به ابراز شادی و خنده نپردازند.
همچنین یکی از نکات شاخص آموزش و پرورش در محیط اجتماعی اطفال و من جمله مدارس تعلیم اصول عالیه اخلاقی است که مانع از تکوین بسیاری عادات زشت و من جمله هرزه گویی خواهد گردید. گنجاندن این گونه مفاهیم عالی در برنامه رسمی تعلیمات مدارس مسلماً مثمر ثمر خواهد بود. درمان های اولیه و در دسترس به هر حال هرگاه پدر و مادر مواجه با هرزه گویی در طفل خویش گردند بهترین توصیه آن است که با نشان دادن رفتاری حاکی از نارضایتی به طفل بفهمانند که رفتار وی مقبول نظر آنان نمی باشد. این طرز رفتار بسیار مؤثرتر از تنبیه جسمانی طفل بوده و در بسیاری موارد موجب ترک عادت مزبور می گردد.
در چه صورت باید به پزشک مراجعه نمود؟
با مرور موارد فوق که تعدادی از علل بددهنی در اطفال را شامل می گردد ملاحظه می نماییم که برخی موارد نظیر بیماری های جدی روانی اطفال نیاز به پیگیری و بررسی تحت نظر روانپزشک اطفال خواهند داشت ولی اکثریت موارد آن با رعایت برخی موازین ساده رفتاری و اخلاقی قابل کنترل و پیشگیری خواهند بود
چند راه پيشنهادي به والدين
1) والدين بايد خودشان از به کار بردن اين زبان اجتناب کنند.
2) والدين بايد از شوکه به نظر رسيدن اجتناب کنند. اگر کودکان بتوانند با به کار بردن کلمات زشت جلب توجه کرده و والدين خود را شوکه کنند، باز هم از اين زبان استفاده خواهند کرد.
3) والدين مي‌توانند براي آموزش اندام‌هاي بدن و يا زبان دست‌شويي رفتن از واژه‌هاي صحيح به جاي نمونه‌هاي مخفف متداول استفاده کنند چون آموزش و يادگيري صحيح اين کلمات به اندازه نمونه عاميانه آن مضامين منفي ندارد.
4) والدين بايد به فرزندانشان تفهيم کنند که آنها و ديگر پدر و مادرها اين زبان را تاييد نمي‌کنند.
آنها نبايد اين «گفته‌هاي رکيک» را از کودکان بپذيرند. گاهي کودکان از اين واژه‌ها استفاده مي‌کنند بدون آنکه معناي واقعي آنها را بدانند. والدين بايد معني آنها را تا حد امکان شرح دهند و دليل عدم تاييد خود را بيان کنند. معمولا، والدين با گفتگو در اين زمينه‌ها با کودک و راهنمايي‌هاي مناسب مي‌توانند همکاري فرزندانشان را جلب کنند.
5) سعی کنید در زمان شنیدن برخی کلمات عجولانه اقدام نکنید وبه بدترین شکل با او برخورد نکنید بلکه با رعایت صبر وحوصله ومسلط بودن برخود دریک مکان به تنهایی به او تذکر دهید ودقیقا علت ناراحتی خود را به او متذکر شوید.
6)برخی مواقع علت بددهنی کودک بی توجهی های والدین به او است و او سعی دارد با اینگونه رفتارها جلب توجه نماید. لذا سعی کنید به اندازه کافی برای او وخواسته های منطقی او وقت بگذارید واحترام قائل شوید.
7) درصورت تکرار وادامه دادن از تنبیه بدنی بپرهیزید لیکن از روشهای دیگر برای کنترل او استفاده کنید مانند: محرومیت از بازی با برخی وسائلی که خیلی علاقه دارد ویا خرید نکردن برخی چیزهایی که او علاقه مند است وتوضیح دادن علت برای او
8) واقعیت این است که اغلب کودکان خردسال خود نمی‌دانند چه می‌گویند و الگوی تکرار حرف‌هایشان عکس‌العمل اطرافیان است که موجب ادامه میشود لذا نباید جلب توجه رفتار او شد وبا بی توجهی به این رفتار او به مرور ترک خواهدشد
9) با فحاشی کودک او را به خواسته‌اش نرسانید وسعی کنید بی اهمیت بر خورد کنید
10) از دیگر علت‌های یادگیری کلام زشت، ارتباط کودکان با دوستان و بچه‌های دیگر است. بسیاری اوقات، کودکان عامل بدزبانی یکدیگرند. در مهد کودک، مدرسه، کوچه و هر جای دیگری که بچه‌‌ها فرصت بازی و بخصوص درگیری با هم را پیدا کنند، ممکن است این بدآموزی صورت بگیرد لذا سعی کنید ضمن متوجه نمودن او به اشتباهش تا جایی که ممکن است در انتخاب هم بازی ودوست ویا مدرسه برای فرزندتان جدی باشید
11) هر از چند گاهی به صورت تصادفی او را به خاطر برخورد خوب ورفتار مناسب مورد تشویق وتایید قرار دهید
